Poem by Brian Jones

Alone in the dark,
the walls are closing in.
I miss your body beside me,
I want your love new again.

The tenderness of your touch,
your gentel embrace.
The feel of you near,
makes my heart race.

To miss what we were,
What we could have had.
It tears at my soul,
Its leaving me mad.

The gleam in your eyes,
the love from your heart.
All that I ever wanted,
is now torn apart.

The future that we had,
it has now been destroyed.
Our love for each other,
is empty and void.

"It's been a long , long , long time..."

Cóż , bardzo dawno nie pisałam ponieważ jak zwykle czegoś zapomniałam - a mianowicie mojego adresu e-mail. Sama nie wiem jak to zrobiłam , w końcu raczej zapomina się hasła ale i tak przyzwyczaiłam się już do opinii roztrzepanej , zapominalskiej i wszystko gubiącej - na razie jakoś z tym żyję , gorzej z resztą moich najbliższych przyjaciół i rodziny , chyba powoli ich to irytuje :D Dobrze , że tych przyjaciół nie mam wiele ( a dokładnie to około 5 ) i tylko jedna z nich (zwą taką osobę "najlepszym przyjacielem") musi wytrzymywać ze mną na co dzień .

Nie będę już Was tu zanudzać (jeśli ktokolwiek w ogóle to czyta - po statystykach z radością stwierdzam , że tak) tylko przejdę do tematu:

Muzyka lat 60-tych - tym razem lata 1963-1964 :)


Gdy minęły już fazy 50's rock n' rolla oraz skiffle dawno stał już się nie modny przyszedł czas na coś nowego. Jeszcze daleko nam do prawdziwego , klasycznego rocka lat 60-tych , ale jesteśmy coraz bliżej!

W sumie nadal w Wielkiej Brytanii za dużo się nie zmieniło... Nadal królował Cliff Richard i The Shadows oraz ich najnowsze piosenki .

Beatlesi za czasów The Cavern , 1962 rok. Jeszcze ze starym perkusistą - Pete Best'em. 

No i w końcu nastąpił przełom muzyki popularnej lat 60-tych : w lutym 1963 roku w ciągu zaledwie 4 tygodni utwór zespołu  The Beatles - "Please Please Me" - błyskawicznie wspiął się na najwyższe miejsce brytyjskiej listy przebojów. Od tej pory życie 4 młodych chłopaków zmieniło się diametralnie i to na zawsze! Mówię oczywiście o członkach tego zespołu : John Lennon (gitara rytmiczna) , Paul McCartney (gitara basowa) , George Harrison (gitara prowadząca) oraz Ringo Starr (perkusja) . Co z wokalem? Otóż co było bardzo oryginalne i nowe - Wszyscy 4 śpiewali . Oczywiście najwięcej piosenek śpiewali John i Paul , a George zazwyczaj tylko śpiewał w chórkach , jego talent kompozytora został dopiero zauważony w roku 1968. Ringo ze swoich charakterystycznym wokalem musiał przyjmować od jego dwóch przyjaciół specjalne piosenki , które po prostu mógłby zaśpiewać( ze względu na jego gruby głos to było dość trudne). Trzeba też dodać , że nie ważne czy Paul , czy John napisał piosenkę - zawsze ją podpisywali Lennon/McCartney. Jest to zdecydowanie najpopularniejszy duet kompozytorski do dzisiejszych lat.

Od lewej : Paul McCartney oraz John Lennon z The Beatles 1964 rok. Najsłynniejszy duet kompozytorski - Lennon/McCartney

Na początku Beatlesi występowali tylko jako support przed m.in. Helen Shapiro , jednak w końcu szalejące nastolatki przychodziły tylko dla nich na koncerty i to oni stali się główną atrakcją.

Jak udało im się być tak sławnym i tak szybko? Otóż nie było wcale tak łatwo. Wyjeżdżali parę razy do Hamburgu i tak w sumie jak to John powiedział - to właśnie Hamburg ich wychował. Chodzi dokładnie o to , że to tam , w strasznych warunkach (spali w ciasnym pokoiku za salą kinową , do poźna słychać było w ich pokoju seanse kinowe , a gdy występowali w klubach , mało kto chciał ich słuchać ) wywnioskowali jak mają się zachować , żeby zwrócić na siebie uwagę. Gdy wrócili do Liverpoolu , występowali w podziemnym klubie The Cavern . To tam dało się zobaczyć pierwsze początki Beatlemanii -  Dziewczyny krzyczały i wpadały w histerię tylko ich widząc.Ale to i tak dopiero był to początek i sławy.

The Beatles 1963 rok. Od lewej : Paul McCartney,George Harrison, John Lennon , Ringo Starr.

Pewnego razu elegancki mężczyzna w garniturze zauważył potencjał w chłopakach - Był to Brian Epstein. Był właścicielem sklepu muzycznego , ale specjalnie dla nich , został ich menadżerem. Kazał im tylko elegancko się ubrać - dokładnie chodzi  mi o charakterystyczne garnitury - i tak wszyscy padli im do stóp. Oczywiście Beatlesi zmieniali składy kilkakrotnie, ale to właśnie w tym "zestawie" - Lennon , McCartney , Harrison , Starr - i  oczywiście z ich menadżerem w roku 1963 osiągnęli sukces. Niedługo potem wydali ich pierwszą płyte "Please Please Me" a następnie "With the Beatles".

W kwietniu 1963 roku piosenką nr 1 stała się "How do you do it?" zespołu Gerry and the Pacemakers . To drugi zespół , którego menadżerem był Brian Epstein. Warto też wspomnieć , że również Beatlesi  nagrali cover tejże piosenki.

Gerry and the Pacemakers

Piosenka ta pozostała jednak nie na długo na 1 miejscu , ponieważ Beatlesi znów zajęli 1 miejsce na liście przebojów w ciągu dwóch (!) tygodni  - tym razem piosenką "From Me To You". Podbili Wielką Brytanię , a w 1964 roku Amerykę. Fani kupowali peruki imitujące fryzury Beatlesów , nastała moda na eleganckie , a zarazem nowoczesne garnitury, pojawiały się różnorodne przedmioty - soczki, pudełka śniadaniowe , koszulki , czasopisma i inne gadżety oczywiście związane z czwórką z Liverpoolu.W 1964 gdy cały świat był już ich , nagrali pierwszy film "A Hard Day's Night" - który pokazuje ich prawdziwe oblicze. Jest tam też pełno piosenek z najnowszego albumu Beatlesów o tym samym tytule. Naprawdę polecam ten film , oczywiście jeśli ktoś lubi liverpoolski humor oraz oczywiście muzykę Beatlesów i ich samych.

Pod koniec 64' Beatlesi nagrali kolejny album "Beatles for Sale" . Byli już tak sławni , że nawet nazwa ich zespołu nie musiała pojawiać się na okładce płyty.Epstein narzucił im zasadę - dwa albumy na rok.

Czwarty studyjny album Beatlesów - Beatles for Sale , rok 1964.

Powoli (w 1964 roku) Beatlesi , a zwłaszcza John Lennon mieli dość ich sławy , a dokładniej piszczących fanek , rozkazów co mają robić i jacy mają być oraz oczywiście mediów. 

The Beatles w 1964 roku. Od lewej: John Lennon , Paul McCartney, George Harrison , Ringo Starr.

Mogłabym pisać i pisać o Beatlesach , ale myślę , że będzie lepiej jeśli to zrobię w oddzielnym poście :)

W 1964 roku wkroczyli słynni Rolling Stonesi. Prawdopodobnie ludzie , którzy ich nie znaja , na pierwszy rzut oka mogą uznać , że to tacy "drudzy Beatlesi" - otóż nie.Rolling Stones to było coś zupełnie innego. Każdy z nich ubierał się na scenie jak tylko chciał , zachowywał się jak chciał. Byli tymi "niegrzecznymi". Wszędzie tylko palili , wykorzystywali sarkazm i mieszali w głowach nastolatek - a szczególnie Mick Jagger wraz ze swoimi charakterystycznymi ustami oraz jeszcze bardziej charakterystycznym dzikim tańcem. Rodzice nastolatków ledwo znosili Beatlesów a teraz jeszcze oni? Nienawidzili ich ,ale za to ich dzieci kochały. Wkrótce stali się jednak oni poważną konkurencją czwórki z Liverpoolu.  W skład zespołu wchodzili : Mick Jagger (wokal) , Keith Richards (gitara rytmiczna) , Brian Jones (gitara prowadząca- i nie tylko! ) , Bill Wyman (gitara basowa ) oraz Charlie Watts (perkusja).

The Rolling Stones , 1964 rok. Od lewej : Bill Wyman , Brian Jones , Keith Richards , Mick Jagger , Charlie Watts.

Wkrótce w tym składzie nagrali pierwszy cover i rzecz jasna pierwszą piosenkę - "Come On" Chucka Berry'ego.Oczywiście śpiewał Mick Jagger , a w chórkach wspierali go Keith Richards oraz Brian Jones. W późniejszch latach Keith miał wiele swoich piosenek ale Brian Jones nie - oczywiście pisał własne kompozycje ale nigdy ich nie pokazywał kolegom z zespołu , Mick twierdzi że po prostu Brian nie umiał pisać , zaś inny członek (nie pamiętam czy Keith czy Bill) stwierdził , że po prostu wstydził się pokazać je komukolwiek. Jednak jeśli ktoś jest ciekawy jak brzmiał głos Briana , a był bardzo oryginalny , że tak powiem , można go dość dobrze usłyszeć m.in w piosence "I'm Walking the Dog" - jest on tam wokalem wspierającym , który miejscami się dość wyraźnie przebija.

Wracając do tematu:  zainteresowała się nimi wytwórnia Decca Records (słynna z największej pomyłki w historii - odrzucenia nagrań Beatlesów zanim nie byli jeszcze sławni) , a wkrótce Beatlesi napisali dla nich piosenkę - "I Wanna Be Your Man". Stonesi nagrali ją zupełnie inaczej - bardziej w rytmach hm... rhytm-bluesowych?

 W kwietniu 1964 roku wydali swój debiutancki album zatytułowany po prostu "The Rolling Stones"
Tak czy tak od tej pory stali się naprawdę sławni i zaczęli pisać własne piosenki , które stawały się hitami. Niestety nie potrafię tak szczegółowo opisać ich początków jak u Beatlesów - Rolling Stonesów słucham o wiele krócej, bo tylko niecały rok. To co tu napisałam jest większym skrótem.

Roy Orbison

Amerykański wykonawca , Roy Orbison , starał się stawić czoła brytyjskiej inwazji. Wkrótce na Top Liście pojawił się jego znany wszystkim przebój "Oh Pretty Woman". Także The Animals ze słynnym hitem "The House of the Rising Sun" próbowali się przebić. Byli sławni , tak to prawda ,jednak trzeba przyznać , że teraz nikt nie miał za dużych szans w konkurowaniu z The Beatles oraz The Rolling Stones.

Audrey Hepburn

Nasza wspaniała , jedyna w swoim rodzaju Audrey wygrała moją ankietę. Jeszcze raz dziękuję za głosowanie , Oto wyniki: 

Audrey Hepburn -  9 głosów
Brigitte Bardot - 1 głos
Marilyn Monroe - 1 głos
Sophia Loren - 0 głosów
Marianne Faithfull - 1 głos
Twiggy - 3 głosy

Skoro Audey wygrała , mam zamiar wam ją przedstawić w tym poście :)

Audrey Hepburn , urodzona jako Audrey Kathleen Ruston , lecz zmieniła nazwisko podczas wojny. (urodzona 4.05.1929 r. w Belgii , zmarła 20.01.1993 w Szwajcarii)- głównie aktorka , modelka w późniejszych latach działaczka humanitarna.

Śniadanie u Tiffany'ego

Po wojnie przeniosła się do Londynu , a tam próbowała swoich sił jako baletnica , niestety , nie odnosiła zbyt wielkich sukcesów , dlatego wzięła się za pracę modelki oraz aktorki- na początku kariery grała role drugo i trzecioplanowe. Jej pierwsza rola pierwszoplanowa - Film "Monte Carlo Baby".Występowała także w tym czasie w sztuce "Gigi" na Broadway'u . Następnie zagrała w filmie "Rzymskie wakacje".Otrzymała za tę rolę Oscara.Jej rola w słynnym "Śniadaniu u Tiffany'ego" jest jedną z najbardziej znanych i rozpoznawalnych kreacji kina amerykańskiego.


W 1967 roku porzuciła karierę aktorską na rzecz pracowania dla organizacji UNICEF i występowała sporadycznie.Twierdziła także , że filmy pod koniec lat 60-tych zaczęły być wulgarne i zbyt sprośne , dlatego postanowiła w nich nie występować.
Zmarła na raka jelita.

Filmografia:


1951: Monte Carlo Baby jako Linda Farrel
1951: One Wild Oat jako Recepcjonistka w hotelu
1951: Śmiech w raju (Laughter in Paradise) jako Dziewczyna z papierosem
1951: Szajka z Lawendowego Wzgórza (The Lavender Hill Mob) jako Chiquita
1951: Opowieści młodych żon (Young Wives' Tale) jako Eve Lester
1952: Jedziemy do Monte Carlo (Nous irons à Monte Carlo) jako Melissa Walter
1952: Tajemniczy ludzie (The Secret People) jako Nora
1953: Rzymskie wakacje (Roman Holiday) jako Księżniczka Anna
1954: Sabrina jako Sabrina Fairchild
1956: Wojna i pokój (War and Peace) jako Natasha Rostov
1957: Miłość po południu (Love in the Afternoon) jako Ariane Chavasse
1957: Zabawna buzia (Funny Face) jako Jo Stockton
1959: Historia zakonnicy (The Nun's Story) jako Siostra Luke (Gabrielle van der Mal)
1959: Zielone domostwa (Green Mansions) jako Rima
1960: Nie do przebaczenia (The Unforgiven) jako Rachel Zachary
1961: Śniadanie u Tiffany'ego (Breakfast at Tiffany's) jako Holly Golightly (Lulamae Barnes)
1961: Niewiniątka (The Children's Hour) jako Karen Wright
1963: Szarada (Charade) jako Regina 'Reggie' Lampert
1964: Kiedy Paryż wrze (Paris - When It Sizzles) jako Gabrielle Simpson / Gaby
1964: My Fair Lady jako Eliza Doolittle
1966: Jak ukraść milion dolarów (How to Steal a Million) jako Nicole Bonnet
1967: Doczekać zmroku (Wait Until Dark) jako Susy Hendrix
1967: Dwoje na drodze (Two for the Road) jako Joanna Wallace
1976: Powrót Robin Hooda (Robin and Marian) jako Lady Marian
1979: Krwawa linia (Bloodline) jako Elizabeth Roffe
1981: Śmiechu warte (They All Laughed) jako Angela Niotes
1987: Love Among Thieves jako Baronowa Caroline DuLac
1989: Na zawsze (Always) jako Hap

Jeden z dwóch ślubów Audrey 

Ona jest po prostu cudowna. Szkoda , że piękno ma teraz zupełnie inne znaczenie.

Tak po prostu.

Dodaję dziś 2 genialne filmiki. Jeden jest o samej Twiggy , a drugi o cudownej modzie z około 1967-1968 roku :)

Niby trwa (niektórzy powiedzą "aż!" ja powiem "tylko!" ) 9 minut , ale to jest naprawdę interesujące! Zachęcam do obejrzenia ! :D

Twiggy. Czy będzie kiedyś jeszcze druga osoba , taka jak ona? Myślę , że nie.

"Love means never having to say you're sorry"

Love Story - po prostu obejrzyjcie ten film. Bo warto.

Muzyka lat 60-tych.

Zaczynam teraz serię ukazującą zarys muzyki lat 60-tych. Mam nadzieję , że się Wam spodoba :) 
W tym poście przedstawię muzykę od roku 1960 do  1962. :) 

Bikiniarze (Teddy Boys)

Właśnie skończyła się era Skiffle - rodzaj muzyki grany w latach 20-tych przez czarnoskórych mężczyzn , tak biednych , że grali swoją muzykę na własnoręcznie zrobionych gitarach i tarkach do prania.Muzyka ta była szalenie popularna w latach 50-tych w Anglii. Wszędzie zaczęły wyrastać jak grzyby po deszczu nowe zespoły grające tę muzykę choćby na gitarach złożonych z pudełka po herbacie , kija od szczotki i jednej struny. Najpopularniejszym muzykiem Skiffle był Lonnie Donegan , któremu udało się aż 31 piosenek w ciągu 4 lat umieścić na Brytyjkiej Top Liście a jego kawałek  "My Old Man's A Dustman" od razu zajął pierwszą pozycję na Amerykańskiej Liście przebojów co dotychczas udało się tylko Elvisowi Presley'owi. A jeśli mówimy o samym Elvisie , wyjechał on wtedy służyć w wojsku więc trochę o nim ucichło , ale oczywiście nie na długo i tylko trochę ;) Myślę , że warto też wspomnieć , że zespół Johna Lennona ( w składzie : J. Lennon , P. McCartney , G. Harrison , P.Best oraz przez pewien okres S.Sutcliffe ) pod nazwą The Quarrymen początkowo grał muzykę Skiffle. (Tak jak i wszystkie młodzieżowe zespoły późnych lat 50-tych , do nich możemy też zaliczyć The Shadows , z których przyszli Beatlesi czerpali inspiracje). 

Harry Roger Webb ( Pseudonim art. Cliff Richard) grał z owym zespołem The Shadows.Możemy łatwo zauważyć , że bardzo duży wpływ na tę muzykę ma wspaniały Rock 'n' Roll z lat 50-tych ale także wyżej wymieniony Skiffle. Richard osiągnął  naprawdę ogromny  sukces na scenie światowej , grywał na scenach z różnych krajów , zdobywał wiele nagród. Miał też wiele fanów , a nawet ma do dziś. 

Brenda Lee była wtedy też niezwykle popularna. Niestety była bardzo młoda - w 1960 roku miała zaledwie 14 lat , ale i tak była straszliwie popularna ( u młodzieży). Niestety ludzie byli zdegustowani sławą małoletniej Brendy i pewnego dnia w Paryżu jej koncert został praktycznie odowłany , lecz jej manager w ostatniej chwili rozpuścił plotkę , że jest ona 34-letnią kobietą jakby to powiedzieć... karlicą. Dużo ludzi w to uwierzyło i przez to całe zamieszanie , jeszcze więcej ludzi przyszło na jej koncert , który się jednak w końcu odbył. Brenda ma cudowny głos zarówno do śpiewania delikatnych ballad jak i rockowych piosenek. 

Po powrocie z wojska znów światem zawojował nie kto inny jak Elvis Presley. Król Rock 'n' Rolla coraz bardziej rozwijał swój talent aktorski i grał w muzycznych filmach - najczęściej samego siebie. Kobiety za nim dosłownie szalały , a chłopcy próbowali się stylizować na Bikiniarzy (Teddy Boys) oczywiście ku radości dziewcząt. Powstawało wiele zespołów Rock 'n' Roll-owych , którzy byli bardzo sprzeciwni muzyce Skiffle. Uważali , że to już koniec ery tej muzyki i rzeczywiście tak też było.

Drugi film jest z 1956 roku ale musicie to zobaczyć! :) 

Na początku lat 60-tych można było jeszcze czasem usłyszeć Skiffle ale potem już rządził tylko i wyłącznie Rock 'n' Roll! Myślę że ,następnie rozwijało się to w delikatny Rock przeplatany solówkami w stylu The Shadows oraz chórkami jak u Everly Brothers.Dopiero w 1964 rozwinął się taki prawdziwy Rock ,ale o tym kiedy indziej! :) 

Inni znani wykonawcy tych lat :

The Everly Brothers (Naprawdę warto posłuchać!Wspaniała kompozycja ich głosów) 

~Helen Shapiro 

~Paul Anka

~Bob Dylan (który dopiero zaczynał swoją karierę w 1962 roku , opiszę go dokładniej w następnym poście , gdy stał się popularny! :) )

~Johnny  Cash

~Bobby Vinton

Jeszcze na zakończenie dodam pierwszy film The Beatles z 1962 roku z klubo-kawiari "The Cavern". Zespół dopiero rozpoczynał swoją muzyczną przygodę , dlatego jest to też pierwszy ich film :D Zaczęli już na poważnie starać się o sławę i uznanie już w 1958 roku ale to dopiero lata 62-63 przyniosły im prawdziwe sukcesy - jeśli chodzi o znalezienia managera  , początkową , jak na razie małą sławę , nowe piosenki , występy. 

Na filmie widać Paul'a McCartney'a (który śpiewa , na środku), Johna Lennona(po prawej - śpiewa razem z Paulem takie jakby chórki) ,George'a Harrisona(Po lewej gra na gitarze) i Ringo Starra( na perkusji).

Od lewej : Paul McCartney , John Lennon , George Harrison  jako bikiniarze.Późne lata 50-te/Wczesne 60-te

John Lennon , bikiniarz

Moda 1969-1970

Tym właśnie postem kończę serię ukazującą modę lat 60-tych :) Mam nadzieję , że się podobało. W najbliższym czasie wejdzie nowa seria "Muzyka lat 60-tych". 

Moda lat 69-70 to w sumie kontynuacja roku 1968  z niewielkimi zmianami. Postaram się wam je jak najlepiej pokazać .

 Makijaż oraz fryzura 

Verushka

Kobiety postanowiły na naturalność. Wszystkie - zarówno Hippisi jak i Mod. Tak więc , albo makijaż był praktycznie niewidoczny , albo go nie było wcale. Włosy najczęściej długie , proste , coraz częściej z przedziałkiem na środku. Coraz częściej nie widać u kobiet znanych dla całej tej dekady prostych grzywek. Hippiski chętnie zakładały na czoło opaski.

Obuwie

Jeśli chodzi o obuwie to nadal modne były kosmiczne , długie buty . Jednak bardzo dużo osób nosiło też chętnie różnorodne sandałki.

Ubrania

Mod

Zaczęły zakładać przeraźliwie przylegające sukienki z cienkiego materiału o różnej długości. Coraz częściej widziane też są kombinezony (spodnie połączone z górą) oraz spodnie i szorty. Nadal nosiły któtkie sukienki ledwo zasłaniające pośladki , na szczęście wtedy wymyślono też rajstopy. Pojawiły się na rynku w przeróżnych kolorach i wzorach. Były użyteczne i ładne :) ( Do tej pory kobiety ubierały pończochy).

Najnowsze rajstopy

Z powodu rewolucji seksualnej widać zmiany nie tylko u Hippisów.Kobiety Mod noszą często przezroczyste bluzki , zazwyczaj w siatkę. Coraz więcej modelek akceptuje sesje rozbierane. Kobiety praktycznie w ogóle nie są ograniczone i nie wstydzą się własnego ciała. Jednym słowem - w końcu osiągnęły zupełną odwrotność do lat 50-tych. Pojawiają się pierwsze filmy gdzie ukazywane są nagie ciała.Widać też oczywiście zmiany w zachowaniu ,ale o rewolucji seksualnej lat 60-tych kiedy indziej :D

 

Sharon Tate

Jane Birkin

         Nadal modne były psychodeliczne , geometryczne wzory , ale raczej powoli się barwy uspokajały na kolory "ziemi" czyli zieleń , brąz , beż. Modne też były przygaszone kolory i "kosmiczna" moda rodem z serialu "Star Trek"

Brigitte Bardot

Jean Shrimpton

Hippie

Jane Birkin

Moda Hippie praktycznie się nie zmieniła. Zmieni się na pewno przyszłości na odłam "Disco" ale to już lata 70-te . 

Nadal górował nieład , kwiatowy wzór , psychodelia i szaleństwo. Często wykorzystywano też motyw "Pocahontas".

Długie suknie do ziemi ze zwiewnej tkaniny - każda Hippiska na pewno wtedy to miała. Często też zakładały spodnie dzwony i tak jak kobiety ze stylu Mod- przezroczyste bluzki. Trzeba też dodać że Hippiski na znak wolności ... nie nosiły biustonosza. Często to się też zdarzało u kobiet Mod.

Pattie Boyd

Sharon Tate

Najmodniejsze w latach 1968-1970:

Mod

Pattie Boyd

1.Odsłonięcie ciała

2.Długie buty

3.Mini

4.Przylegające sukienki

5.Naturalność

6.Barwy ze "Star Treka"

7.Psychodelia , kwiaty, geometria

8.Przedziałek na środku , długie włosy

9. Rajstopy

10. Kapelusze z szerokim rondem

11.Spodnie i szosrty

12.Przeróżne szale

Hippisi

1.Długie , zwiewne sukienki

2.Dzwony

3.Psychodelia , kwiaty

4.Sandałki

5.Opaski na czole

6."Brak" biustonosza

7.Dużo wisiorków , szali

8. Odsłonięcie ciała 

9.Naturalność